Vegastraat 69 Begin oktober, acht maanden na het overlijden van mijn vader krijgt mijn moeder, op het urgentiebewijs van mijn vader een woning in Amsterdam- Noord aangeboden. Het was een eengezinswoning. De woning bevond zich in de Vegastraat op nummer 69 in tuindorp Oostzaan. Als we de woning gaan bezichtigen zijn we met zijn drieën, … Lees verder Zomer 1970 Twee IJsco’s
Categorie: 1961 – 1970
Naar het Kerkhof
Op 30 oktober 1969 de dag, dat papa zestigjaar zou worden heb ik met mijn oudste zus Tonny afgesproken om naar het kerkhof te gaan. Ton haar zoon Ronny en mijn jongste zoon Marcel beiden vijf jaar gingen met ons mee. Ze waren allebei nog vlekkerig van de waterpokken. Op Marcel zijn vraag waar we … Lees verder Naar het Kerkhof
Het is een Hard Gelag
Toen mijn vader in het ziekenhuis werd opgenomen, had mijn oudste zuster Tonny veel aanloop. Ze was één van de weinigen die in het bezit was van telefoon. Dus veel familieleden kwamen bij Tonny naar haar vaders toestand informeren. Vlak na de operatie kwam men vragen of er al vooruitgang in zat, later vroeg men … Lees verder Het is een Hard Gelag
Over een Omgevallen Boom en Zwartrijden
Het is een paar dagen voor kerstmis 1962.Tonny - mijn oudste zuster - is inmiddels met Wil getrouwd en woont op de Bilderdijkkade.De rest van ons gezin zit thuis, met zijn zessen rond de etenstafel, als Lenie plots opspringt.“Waar ga je heen?” vraagt mijn vader.“Even een slokje water drinken,” zegt Lenie. De kerstboom staat er … Lees verder Over een Omgevallen Boom en Zwartrijden
De Sifon
Mijn man Peter was stuurman op de Rijnvaart. We hadden een sobere maar leuke woning aan boord van de Raab Karcher 38. We voeren meestal van Duisburg naar Amsterdam of Rotterdam. Als we naar Antwerpen voeren zag het er voor mij uit of we op volle zee zaten. Het Rijn-Schelde kanaal bestond nog niet, dus … Lees verder De Sifon
Dat Noem ik Vrijpostig
"Nou meid is dat een verrassing of niet?" zegt ome Nelis als hij bij Ton de caravan instapt." "Dat kun je wel zeggen!" zegt Wil geschrokken. Ton en Wil stonden eind jaren zestig met een caravan in Heiloo. Mijn zus had net met Wil plannen gemaakt om naar het strand te gaan maar die schoven … Lees verder Dat Noem ik Vrijpostig
Bijna…Toch Nog Voor Zijn Hoofd Gestoten.
Remijden Als Ton en Wil op een zondag in juli om een uur of vijf thuis komen van de camping en bij hun flat de Remijden in Amsterdam- Osdorp de lift in willen stappen, horen ze opeens achter zich. "Ho, ho, wacht eens even, heb ik even geluk ik wil net weg gaan, ik dacht dat … Lees verder Bijna…Toch Nog Voor Zijn Hoofd Gestoten.
Twee Pijnlijke Situaties
"Mama mag ik aan de bel trekken," vraagt mijn vierjarige zoon Marcel, als we in de Kinkerstraat bij mijn ouders voor de deur staan."Natuurlijk jongen, wacht dan til ik je even op." Terwijl ik Marcel optil zegt mijn oudste zoon Peter: "Mama kijk is Ronny is er ook'' Als er aan de bel is getrokken … Lees verder Twee Pijnlijke Situaties
De IJskast
5 Oktober 1963 is de dag dat mijn ouders hun zilveren huwelijksfeest vierde. Ruim tweejaar voor die datum besloten wij kinderen, te gaan sparen om onze ouders een ijskast, zoals we dat toen noemden, cadeau te kunnen geven. Dat was voor ons toentertijd een klein kapitaal dus namen we ruim de tijd om wat opzij … Lees verder De IJskast
Mijn Welgemeend Excuus
Zo lief als mijn vader was hij had ook principes, waar hij later zelf van zei: "Hoe is het mogelijk dat mij dat gebeurd? Hij hield van recht door zee en geen flauwekul en dat pakte zo af en toe toch een beetje moeilijk voor hem uit.De Kinkerstraat 168 waar wij woonden had toentertijd … Lees verder Mijn Welgemeend Excuus
Petertje Trakteert Ome Nelis
Petertje Als er op een zondagmiddag bij mijn ouders door verschillende familieleden gekaart wordt, komt ome Nelis plots op visite. Mijn zoon Peter van een maand of acht, lag tussen twee kussens in op zijn rug in het tweepersoonsbed van mijn ouders. Ome Nelis loopt op hem af, buigt zich over het bed en zegt luid … Lees verder Petertje Trakteert Ome Nelis
Waar een Paard Jaloers op zou Zijn
"Kijk is meid, dit is voor jou," zegt ome Nelis als hij op een zaterdagochtend bij mijn oudste zus Tonny op visite komt. Hij trekt het stuk papier van het door hem meegebrachte geschilderde doek. En zo mooi als ome Nelis kon tekenen, zo slecht was zijn schilder werk. "Mooi, hè meid!" zegt hij. Na een korte … Lees verder Waar een Paard Jaloers op zou Zijn
Kronieken uit Oud Amsterdam 