De AMBY Kapitein Wil, Matroos Ton, Stuurman Ruud Toen Ton en Wil eind jaren zeventig de caravan verkochten waar ze toen Ronny klein was veel plezier aan hadden beleeft, besloten ze om een boot te kopen, Ze noemden de boot AMBY naar Wil zijn geboorteplaats. Begon het vaar plezier met kleine leuke tochtjes rondom Vinkeveen, … Lees verder Hoppa
Tag: Wil
Haantje de Voorste
Het is bij half één als ome Bep bij de kinderboerderij aankomt fietsen. Hij zwaait zijn ene been over het zadel, springt van zijn fiets en roept, "Zo rakkers, hoe gaat het met jullie?" Mijn zwager Wil en zijn werkmannen staan net op het punt om te gaan eten. "Ik ga nog even naar de … Lees verder Haantje de Voorste
Ome Bep op de Begraafplaats
Ome Bep Als het aannemersbedrijf van mijn zwager Wil een waterleidingwerk aanneemt op 'Westgaarde.de begraafplaats in Amsterdam-West, mag er absoluut niet overdag tijdens het begraven en cremeren gewerkt worden.Mijn zwager heeft met de opdrachtgevers afgesproken dat ze alleen in de avonduren komen werken. Op het bedrijf van mijn zwager was het meestal een gezellige boel, … Lees verder Ome Bep op de Begraafplaats
Een Blauwtje Gelopen
Mijn zwager Wil had een werk aangenomen op een kinderboerderij in Amsterdam- Oost. Hij moest verschillende speeltoestellen opknappen. De scepter werd op de kinderboerderij gezwaaid door Beffie* een nogal forse dame, qua postuur kerstboom met kluit. Sjeng Linkens de vader van mijn zwager, die ooit het aannemersbedrijf is begonnen maar al jaren is gepensioneerd, vindt het … Lees verder Een Blauwtje Gelopen
Het is een Hard Gelag
Toen mijn vader in het ziekenhuis werd opgenomen, had mijn oudste zuster Tonny veel aanloop. Ze was één van de weinigen die in het bezit was van telefoon. Dus veel familieleden kwamen bij Tonny naar haar vaders toestand informeren. Vlak na de operatie kwam men vragen of er al vooruitgang in zat, later vroeg men … Lees verder Het is een Hard Gelag
Dat Noem ik Vrijpostig
"Nou meid is dat een verrassing of niet?" zegt ome Nelis als hij bij Ton de caravan instapt." "Dat kun je wel zeggen!" zegt Wil geschrokken. Ton en Wil stonden eind jaren zestig met een caravan in Heiloo. Mijn zus had net met Wil plannen gemaakt om naar het strand te gaan maar die schoven … Lees verder Dat Noem ik Vrijpostig
Bijna…Toch Nog Voor Zijn Hoofd Gestoten.
Remijden Als Ton en Wil op een zondag in juli om een uur of vijf thuis komen van de camping en bij hun flat de Remijden in Amsterdam- Osdorp de lift in willen stappen, horen ze opeens achter zich. "Ho, ho, wacht eens even, heb ik even geluk ik wil net weg gaan, ik dacht dat … Lees verder Bijna…Toch Nog Voor Zijn Hoofd Gestoten.
De IJskast
5 Oktober 1963 is de dag dat mijn ouders hun zilveren huwelijksfeest vierde. Ruim tweejaar voor die datum besloten wij kinderen, te gaan sparen om onze ouders een ijskast, zoals we dat toen noemden, cadeau te kunnen geven. Dat was voor ons toentertijd een klein kapitaal dus namen we ruim de tijd om wat opzij … Lees verder De IJskast
De Kruizen Pan
Kolossale lepel Mijn moeder was van huis uit gewend op zaterdagavond brood te eten. Toen ze trouwde veranderde daar niets aan.Tot de oorlog ertussen kwam, toen werd er gegeten wat er was, als er al iets was. Toen Piet en Tonie hun gezin groter werd en er inmiddels vijf kinderen waren, maakte mijn moeder op zaterdag … Lees verder De Kruizen Pan
Voor mij en mijn Slobber
"Hé Tootje!, Ton! kom hier bij ons aan tafel zitten," roept tante Mientje mijn vaders jongste zuster, als ze Ton en Wil de feestelijk versierde zaal ziet binnenkomen. Tante Mien en Ome Jan Both zitten samen met mijn ouders aan een tafel."Leuk dat jullie er ook zijn," zegt Ome Jan Both. Als er koffie is … Lees verder Voor mij en mijn Slobber
Waar een Paard Jaloers op zou Zijn
"Kijk is meid, dit is voor jou," zegt ome Nelis als hij op een zaterdagochtend bij mijn oudste zus Tonny op visite komt. Hij trekt het stuk papier van het door hem meegebrachte geschilderde doek. En zo mooi als ome Nelis kon tekenen, zo slecht was zijn schilder werk. "Mooi, hè meid!" zegt hij. Na een korte … Lees verder Waar een Paard Jaloers op zou Zijn
De Koekoeksklok
Onder tante Dientje haar schoenen moesten nodig een paar nieuwe zooltjes. De leest* die daarvoor gebruikt werd had ze bij tante Cor geleend. Toen we die samen gingen terug brengen vertelde tante Cor trots dat Jaap en Kokkie een nieuwe woning op de Haarlemmerdijk hadden. "Ze hebben een echte koekoeksklok met een deurtje dat op … Lees verder De Koekoeksklok
Kronieken uit Oud Amsterdam 