Het is vrijdag zeven februari 1969, de dag waarop mijn vader begraven wordt. De dag daarvoor zijn we naar de Valeriusstraat gegaan, daar lag mijn vader opgebaard. Het was een ontluisterende gewaarwording. M'n vaders hoofd zag er ingevallen uit en had bovenop een litteken in de vorm van een luikje. Het lieve gezicht dat ons … Lees verder De Begrafenis Van Mijn Vader
Tag: Papa
Gelijk een Bloem Gelijk het Gras …
Mijn vader zei vaak dat er bij elke goede dokter een lijstje aan de muur hing met daarop de volgende spreuk: Papa "Alle die voor mij verschijnen, genees ik met mijn medicijnen, maar is het toeval al te groot, ik heb geen kruiden voor de dood." Mijn vader had zolang hij het zich kon heugen … Lees verder Gelijk een Bloem Gelijk het Gras …
Over een Omgevallen Boom en Zwartrijden
Als we in 1962 een paar dagen voor de kerst, met z'n zessen rond de eettafel zitten, Mijn oudste zuster Tonny is inmiddels getrouwd. Springt Lenie plotseling op ze gaat achter mijn vader langs, "Waar ga jij naar toe?" vraagt deze, "Even een slokje water drinken," zegt Lenie. De kerstboom staat er prachtig bij, hij … Lees verder Over een Omgevallen Boom en Zwartrijden
O, Kom er Eens Kijken
Tante Bets mijn moeders jongste zuster, had een zwager die met zijn gezin op het Thorbeckeplein woonde, het gezin had twee kinderen, Johnny en Trix. Als Trix bij haar oma die in de Ten Kate straat een parfumeriezaak runden op visite was, speelde ik soms met haar.Samen zijn we een keer naar Trix haar huis … Lees verder O, Kom er Eens Kijken
Een Zware Pijp Roken
"Mama , ga je weer samen met tante Bets naar oma haar kantoor." Vraagt Tootje. "Nee, vandaag gaat mama alleen." "Mam, mogen Rietje en ik dan met u mee?" vraagt Toot. "Als jullie het leuk vinden mogen jullie wel mee, dat zou trouwens wel fijn zijn ook, dan kunnen jullie voor mama de kopjes naar de … Lees verder Een Zware Pijp Roken
De Sifon
Mijn man Peter was stuurman op de Rijnvaart. We hadden een sobere maar leuke woning aan boord van de Raab Karcher 38. We voeren meestal van Duisburg naar Amsterdam of Rotterdam. Als we naar Antwerpen voeren zag het er voor mij uit of we op volle zee zaten. Het Rijn Schelde kanaal bestond nog niet, … Lees verder De Sifon
Gekleurd of Wit, Was Het Echt zo Mooi
Onze ouders gingen één keer in de veertien dagen kaarten bij de Familie Menke.Dat waren kennissen waar ze erg op gesteld waren.Mam zorgde er voor dat oma een oogje in het zeil hield de paar uurtjes dat ze op visite waren. Tootje was een jaar of veertien- vijftien, Peter was negen ik een jaar of … Lees verder Gekleurd of Wit, Was Het Echt zo Mooi
Twee Pijnlijke Situatie’s
"Mama mag ik aan de bel trekken," vraagt mijn vier jarige zoon Marcel, als we in de Kinkerstraat bij mijn ouders voor de deur staan."Natuurlijk jongen, wacht dan til ik je even op." Terwijl ik Marcel optil zegt mijn oudste zoon Peter, "Mama kijk is Ronny is er ook. Als er aan de bel is … Lees verder Twee Pijnlijke Situatie’s
Voor mij en mijn Slobber
"Hé Tootje!, Ton! kom hier bij ons aan tafel zitten," roept tante Mientje mijn vaders jongste zuster. Als ze Ton en Wil de feestelijk versierde zaal ziet binnen komen. Tante Mien en Ome Jan Both zitten samen, met mijn ouders aan een tafel."Leuk dat jullie er ook zijn," zegt Ome Jan Both. Als er koffie … Lees verder Voor mij en mijn Slobber
Niet de vuile was buiten hangen II
Piet is nog maar net aan de oostkant van de Sloterplas, als hij de eerste visser in het vizier krijgt. Hij stapt van zijn fiets, loopt met zijn fiets aan zijn hand over het gras in de richting van de man, daar aangekomen zegt hij, "Wordt er wat gevangen maat," als de persoon zich … Lees verder Niet de vuile was buiten hangen II
De Zangvereniging
Mijn moeder liep veel te zingen, van de liedjes die ze zong, konden de teksten niet zielig genoeg zijn, ze vond het prachtig. Liedjes als, Aan de muur van het oude kerkhof, kleine Dirkie van Wim Sonneveld, en vooral het tragische lied, Moeke geef me een speelbal. Zong ze vol overgave dan liepen de tranen over … Lees verder De Zangvereniging
Hartverwarmend
De dag dat mijn zwager Wil voor het eerst bij ons thuis kwam, kan ik me nog als de dag van vandaag herinneren. Het was een ijskoude winter, en deze winterdag was het niet anders.... het vroor dat het kraakte. Ons huis in de Kinkerstraat, een huis vol kieren en gaten, was niet warm te … Lees verder Hartverwarmend
