Als wij kinderen zoals op elke zaterdag bij mam komen, slaapt ze op enkele korte momenten na de hele middag. Ze ligt apart in een kamertje. Mam was al een paar dagen niet uit bed geweest. Zondagmiddag 19 januari 2003 zijn we met de meesten van de familie bij mijn broer Ruud. We vieren zijn … Lees verder Verlies Was er al, Nu het Einde
Tag: Mam
Met een Lach en een Traan
Als je het tehuis binnen kwam waar mijn moeder haar laatste levensjaren doorbracht, moest je door een deur met een code. In het midden bevond zich een grote tuin en daarom heen liepen in het rond de gangen. De bewoners die op pad gingen liepen rondjes. Alle gangen hadden een naam en de gang waaraan … Lees verder Met een Lach en een Traan
Als Alles Langzaam Mistig Wordt
Toen mijn moeder dik in de tachtig was werd ze dement. Vooral haar tekst "Och ik had jullie dit zo graag willen besparen" was ontroerend en typisch mijn moeder. Ze vond het voor haar kinderen het ergst. Ze wist waar ze het over had, ze had dit traject ook met haar moeder doorlopen. Mijn moeder was … Lees verder Als Alles Langzaam Mistig Wordt
Hoppa
De AMBY Kapitein Wil, Matroos Ton, Stuurman Ruud Toen Ton en Wil eind jaren zeventig de caravan verkochten waar ze toen Ronny klein was veel plezier aan hadden beleeft, besloten ze om een boot te kopen, Ze noemden de boot AMBY naar Wil zijn geboorteplaats. Begon het vaar plezier met kleine leuke tochtjes rondom Vinkeveen, … Lees verder Hoppa
Nelis Windt er Geen Doekjes om
Ome Nelis 19-6-1896 Op de middag dat Nelis met zijn gesmolten ijsjes bij mijn moeder Tonie op visite kwam, klaagde hij nogal dat het leven zo alleen hem wel erg zwaar viel. Tonie had niet zo veel met ome Nelis op, maar vond hem wel zielig en zei "Ja Nelis ik begrijp wat je bedoelt, … Lees verder Nelis Windt er Geen Doekjes om
Kronieken uit Oud Amsterdam 