West Duitsland was in 1954 wereldkampioen voetbal geworden.
Het nederlands elftal moest op 14 maart 1956 in Düsseldorf een wedstrijd tegen dit altijd sterke elftal spelen.
Toen mijn broertje Peter op een zondagmiddag bij tante Dientje op visite was, zei neef Jan tegen hem: “Zeg Pietje (de familie van Klaveren bleef Pietje tegen Peter zeggen) vanmiddag speelt het nederlands elftal tegen West Duitsland, heb je zin om mee te gaan kijken.”
“Dat kan toch niet, ze spelen toch in Duitsland?” zegt Peter.
“Ja, ze spelen in Düsseldorf, maar dat lijkt me te ver voor vanmiddag, daarom gaan we bij tante Jans kassie kijke.” zegt Jan lachend.
“Kassie kijke?” zegt Peter verbaasd.
“Ja jonge, tante Jans heb televisie.”
“O, die zal dan wel rijk zijn hè,” zegt Peter direct. Zou tante Jans het goed vinden als ik mee kom?”
Voordat Jantje iets kan zeggen roept tante Dien al: “Ja, natuurlijk jongen, ga jij maar lekker met Jan mee hoor, dat vindt tante Jans gezellig.”
Als het tijd is loopt Peter samen met Jantje naar de woning van tante Jans, aan het eind van de Anjelierstraat.
Tante Jans is conciërge van de Theo Thijssen school. De school bevindt zich aan het eind van de Anjelierstraat. Ze woont pal naast de school.
“Ik hoop dat we winnen, denk je dat we een kans maken Jan?” vraagt Peter.
“Nou jongen, we wachten maar af, ze zijn tenslotte wereldkampioen, maar de bal is rond zulle we maar zegge!”
Als ze bij tante Jans binnenkomen zit de kamer barstensvol met neven en de nodige buurmannen.
De ramen staan open maar er hangt desondanks een dikke nevel van sigaren- en sigarettenrook.
Tante Jans heeft voor Jan een stoel vrij gehouden.
“Lieverd, stoelen heb ik niet meer,” zegt ze tegen Peter terwijl ze de vuilnisbak naar voren schuift. “Ga jij lekker op de vullusbak zitten. “Die is lekker hoog, dan kan je het goed zien. Wacht schat, ik leg er effe een kussentje op anders krijg je een blikke reet.”
Het was voor Peter een fantastische middag. Toen Abe Lenstra in de 52ste minuut scoorde was de kamer te klein. Maar toen het in de 72ste minuut, wederom door Abe 0-2 werd stond Peter boven op de vuilnisbak en werd er door alle aanwezige luid het Hup HOLLAND Hup,” gezongen. Toen Cor van der Hart in de 77ste minuut een eigen doelpunt scoorde werd het nog een klein kwartiertje billenknijpen. Maar tot geluk van alle aanwezigen bleef het 1-2.
Voor Peter was het een onvergetelijke middag.
Hij had genoten en alle aanwezigen bij tante Jans met hem.
Kronieken uit Oud Amsterdam 