Hoe het bij ons thuis toe ging.
Verhaaltjes vertellen dat deed mijn vader Piet, toen wij kinderen waren, vrijwel elke avond.
Voor hij naar de duivenvereniging ging was het verhaaltjestijd. Dan kroop je bij hem op schoot. Hij kende veel verhalen en wist ze leuk en spannend te vertellen.
Mijn favoriete verhaal, was mijn vader’s versie van ‘De Baron von Münchausen’.
Rond de kerstdagen vertelde hij van de geboorte van Christus.
Rond de Paasdagen over de kruisiging van Christus. Ik was niet de enige die dat een bijzonder triest en eng verhaal vond. Hoewel onze vader niet gelovig was, vond hij dat het bij de opvoeding hoorde.
De volgende dag vertelde hij weer over iets heel anders; bijvoorbeeld over Domela Nieuwenhuis’ pogingen het arbeidsvolk te verheffen.
Mijn vader had als kind, wat betreft drank, veel ellende om zich heen gezien. Hij zei dan ook veelvuldig:
“Domela Nieuwenhuis dat was een verstandige man!” Daarna stak hij zijn wijsvinger belerend in de lucht en vervolgde met een – het volk toesprekende – intonatie, van hem zijn de woorden:
“Denkende arbeiders drinken niet en drinkende arbeiders denken niet. “
Daarna zei Piet trots: “Mijn vader, dat is jullie opa van Klaveren, was een van de weinigen, of misschien wel de enige, in de Jordaan die met een gevuld loonzakje thuis kwam en niet, zoals de meesten anderen, het geld direct in de kroeg – waar het werd uitbetaald – opdronk.”
Word vervolgd
Kronieken uit Oud Amsterdam 