Naast oma Van Klaveren – in de Egelantierstraat – woonde tante Stien. Ze had drie kinderen, en dat wilde ze graag zo houden, daarom was ze naar de Nederlandse Vereniging voor Seksuele Hervorming in de Van Eeghenstraat gegaan. Daar had ze een pomp gekocht.
Met dit werktuig kon je jezelf na ‘de gemeenschap’ met veel water schoonspoelen. Gemeenschap? Ja gemeenschap…. want seks bestond in de jaren vijftig immers nog niet.
Kinderen die nam je niet, die kreeg je. Er waren nog weinig voorbehoedsmiddelen en dus veel grote gezinnen. Toch was er nu ineens ‘de pomp.’
Tijdens de koffie hadden de zusters het er uitgebreid over.
Met woord en gebaar werd uitgelegd hoe dit wonder werkte.
Tijdens deze instructie was ook m’n nicht Bullie aanwezig.
Ze is de oudste dochter van Tante Cor, en woont boven tante Stien.
Bullie was blond, slank en begin twintig. Ze was getrouwd met Pietje Numan.
Al snel kwam hun eerste kindje, Lia geheten.
Bullie had hier haar handen vol aan.
Laag boven de huizen van de Egelantiersstraat hangt de volle maan.
Tante Stien en ome Rinus hebben, achter de gesloten deuren van hun bedstede, gemeenschap.
Plots wordt er ongewoon hard op de voordeur geklopt.
Ze horen Bullie schreeuwen, “Tante Stiennn … tante Stiennn!”
“Oh God, er is brand uitgebroken‚” roept tante Stien.
“De kinderen Rinus,” schreeuwt ze terwijl ze de deuren van de bedstee openslaat.
Ze trekt haar nachthemd naar beneden en rent naar de voordeur.
Ze trekt de voordeur open en ziet Bullie in haar duster staan.
“O tante Stien, mag ik effe snel je pompie lenen?
Er is iets mis gegaan.”
“Iets mis gegaan” is de gekuiste versie van, “Die klootzak heeft het laten lopen.”
Terwijl Tante Stien de lade onder de bedstede opentrekt om de pomp te pakken, staat Rinus met de huilende kinderen naar Bullie te kijken.
Hij zegt: “Wat zullen we nou krijgen?! … Ik schrik me het lazerus!”
Tante Stien duwt Bullie de pomp in haar handen en zegt: “Hier meid, de pomp, ga gauw naar boven en vergeet niet om veel water te gebruiken.”
Rinussie van acht vraag aan z’n vader, “Wat moet tante Bullie met die pomp?”
“Ze heb een lekke band,” zegt zijn vader geïrriteerd.
“Stien, stop die kinderen in bed … het is toch ook altijd hetzelfde gezeik met die familie van jou.”
“Straatboer,” zegt Stien, terwijl ze met de kinderen wegloopt.
Zoals elke morgen drinken de zusters koffie bij oma Van Klaveren.
Tante Stien zet haar kopje neer en zegt: “Ach, het was achteraf toch wel lullig voor Rinus, hoor.”
De andere zusters waren het niet met haar eens.
Dientje: “Kom op zeg, hij moet gewoon niet lullen die kerel. Wat moest die meid dan?”
Corrie: “Ah natuurlijk! Kijk as ie nou kwaad was op die Piet van haar, dan zeg ik ja, maar die meid …
“Dikke Nel: “Nou ik geef die meid groot gelijk … ja toch … niet dan?”
De deur gaat open en Bullie komt binnen.
Na een moment van stilte neemt oma het woord en zegt: “Meiden ik heb het nog eens goed bekeken, maar de vis op de Lindegracht bij rooie Corrie is veel voordeliger dan bij Tol.”
Dientje pakt het direct op en zegt: “Ah ja! Dat heb ik toch altijd al gezegd. Die vuile afzetter met dat achterlijke wijf van ’m … ja toch …?
Dikke Nel knikt instemmend.
Oma: “Nog een bakkie meide? Jij ook Bul?”
Ondertussen vertelt Rinus op z’n werk aan z’n maat Sam in weinig vleiende bewoording wat hij van z’n schoonfamilie vindt.
Sam schiet z’n peuk weg, krabt aan z’n buik en zegt: “Ach zo zie je maar weer: familie van vrouws kant … H.Z.O!”
Rinus: “H.Z.O?”
Sam: Ah je weet wel op de radio! Van Potasch en Perlemoer:
Hang Ze Op.”
Kronieken uit Oud Amsterdam 