Annie van Tante Anne

Piet’s zuster Anne werd in 1898 geboren als het derde kind van opa en oma Van Klaveren. Ze was vernoemd naar haar moeder Anna Jacoba. 

Anne trouwde op jonge leeftijd met ene Arie Swaan. Ze betrokken een kelderwoning aan de Lauriergracht 108. Ze kregen samen negen kinderen*.  

Annie was een van de kinderen van Anne en Arie. Ze was zwakbegaafd. Toen Annie een jaar of vijftien was tekende ze vaak urenlang met krijt op de stenen muur in de tuin achter het huis.

Bakkie thee

Op zeker dag was Anne op de thee bij haar moeder. Haar zuster Dientje was er ook en zag dat Anne enigszins ontsteld was.

Ze vroeg, „Wat is er meid, zit er een scheet dwars?”

Anne zweeg en veranderde van onderwerp door haar moeder te vragen of zij misschien nog een eindje grijze stopwol had. Arie had namelijk weer eens een knol in z’n sokken.

Later voor de deur schoot Dientje Anne nogmaals aan over wat haar dwars zat. Anne keek als een spion in het rond en fluisterde in Dientje’s oor dat haar dochter Annie in manshoge letters een vies woord op de tuinmuur had geschreven.

“Vies woord, wat dan?” vroeg Dientje.

Anne keek nogmaals in het rond en fluisterde „k.u.t.”.

“Hoezo vies, wasse jullie hem dan niet,” grapte Dientje.

“Het is niet om te lachen Dien, als de buren het zien … ik schaam me dood.”

Korte woorden

Anne had in de loop van een korte tijd al een paar keer de muur moeten boenen omdat haar dochter telkens weer – in woorden met drie letters – het verschil tussen mannen en vrouwen omschreef. Ze werd er zenuwachtig van en steeds als ze Annie even niet zag schoot haar blik van de tuinmuur naar de ramen van de buren.

Ze had Annie al honderd keer gezegd dat ze de woorden k.u.t. en l.u.l. niet meer op de tuinmuur mocht schrijven. 

Op een dag zei Annie: “Moeder, ik zal het nooit meer doen.” 

De volgende dag stond er prominent DROL op de muur geschreven.

Spelling

Ergens hoorde Anne dat je een kind niet moest vertellen wat ze niet moeten doen, maar meer moest vertellen wat ze wél moeten doen. Dit leek te werken, de volgende dag stond er met levensgrote letters LIEVE MAMA op de muur.

Anne was aan de ene kant blij, maar vond het aan de andere kant toch wel een beetje gênant tegenover de buren. Maar goed, het leek op dat moment of er progressie in zat. De volgende dag viel dit denkbeeld echter in duigen. Op de muur stond levensgroot KUDT geschreven.  Terwijl Anne stond te boenen riep de buurman van boven, “Nou, nou, die meid van jouw heb goed opgelet op skool, die kan gaan studere voor kutoor.*”

Amsterdam was die week schoon en het rook overal naar verf. Koningin Wilhelmina zou samen met haar dochter Prinses Juliana de stad met een bezoek vereren. Anne zei tegen haar dochter, „Annie, zou jij voor onze Koningin iets moois op de tuinmuur willen tekenen?” 

Nou, dat wou Annie wel. 

Ome Arie

Toen Arie van zijn werk thuis kwam stond de hele tuinmuur volgetekend met gekroonde prinsessen. Anne vertelde aan Annie dat de Koningin heel blij zou zijn.

Later op de avond keek een van haar zoons door het raam naar de tekening op de buitenmuur en merkte op:” “k weet het nou zo net niet, wat ik nou mooier mot vinde, een muur met KUT erop, of een hele muur vol met van die KUT-prinsesse.” 

* Omdat mijn vader pas rond z’n negenentwintigste trouwde en elf jaar jonger was dan Anne zat er tussen de kinderen van tante Anne en mijn ouders bijna een hele generatie.

*Kantoor

Copyright Ⓒ 2016 – 2019 P. Schwank