Palingoproer

„Piet, ik wil niet hebben dat je morgen naar de Lindengracht gaat … Piet, je luistert helemaal niet wat ik zeg!”, sprak vader.
“Hu, wat? Nee, ik krijg die knoop niet uit mijn veter … maar wat zegt u vader?”
“Je moet morgen maar niet de kant van de Lindengracht op gaan.”  
“Waarom niet?”
“Daar kunnen rellen ontstaan en ik wil niet dat jij je daar tussen begeeft.”
“Maar Arie zegt dat er vandaag zaklopen was en het was heel gezellig. Alle vaders liepen ook mee en het mocht van de Prinsemarij.*”
“Nee jongen, het mocht eigenlijk niet, maar ze hebben het oogluikend toegelaten.”
Weet je morgen is het palingtrekken en dat is verboden. De burgermeester heeft gezegd dat er bij overtreding passende maatregelen getroffen zullen worden.”
“Waarom vader?”
“Waarom denk je?  Omdat het verboden is en als de Prinsemarij optreedt dan zijn ze niet makkelijk, die treden hard op.”
“Dus ga jij die kant maar niet op, want je heb alle kans dat er stront aan de knikker komt.”

Piet was bijna vijftien jaar. Hij besloot om – ondanks het negatieve reisadvies van zijn vader – toch op de Lindengracht te gaan kijken. Dus liep hij de volgende dag samen met zijn vriend Manus in een wijde boog om de Lindengracht heen. Ze hoopte op die manier iets van de gebeurtenissen op te vangen. Ze zagen de Prinsemarij met stokken en sabels op het terugvechtende volk inslaan. Er vloeide bloed en er lagen gewonde mensen op straat. Toen het geweld zich in hun richting uitbreidde rende ze weg, in de richting van ‚t IJ. Daar was het gezellig en viel er niets van de onrusten te bespeuren.

Uit het Amsterdams archief
De Palingoproer was een volksopstand in de Jordaan in Amsterdam op 25 juli en 26 juli 1886. De rellen ontstonden toen de politie het spelen van het verboden spel palingtrekken aan de Lindengracht probeerde te verijdelen. Bij de oproer die volgde vielen 26 doden.

* Politie

Copyright Ⓒ 2016 – 2019 P. Schwank